อีกครั้ง... ที่เธอต้องนั่งฟูมฟาย ว่าเธอเจ็บกับการเป็นตัวอะไร
ที่เขาไม่ใส่ใจ ไม่เห็นว่าเธอสำคัญ
เธอต้องทนรักทั้งทั้งที่เหนื่อยทั้งทั้งที่ทรมาน
ขอแค่เสี้ยวแค่เศษเท่านั้น ก็ไม่เห็นเขาคืนกลับมา

บอกฉัน... ว่าฉันไม่เคยเข้าใจ ว่าคนหนึ่งที่ยอมทุ่มเททั้งใจ
เจ็บช้ำสักเท่าไร เมื่อได้แค่ความเฉยชา
อยากจะบอกเธอตรงตรง แต่ฉันไม่พูดคงดีเสียกว่า
เมื่อไม่เคยแปลเจตนา ก็แล้วไป

* เจ็บปวดอยู่ทุกเวลา ที่เช็ดน้ำตาบนหน้าเธอ
ฟังเธอพูดอะไรเพ้อเพ้อ ได้ยินแล้วมันสะท้อนในใจ
หากว่าเธอจ้องดีดี จะเห็นน้ำตาคนนี้มันก็ไหล
รักเขามันเป็นอย่างไร ฉันรู้ว่ามันโหดร้ายเพราะฉันก็รักเธอ

แบบไหน... ที่เธอต้องเจอกับมัน ฉันก็เจ็บอย่างเดียวกับเธอเหมือนกัน
และช้ำไม่ต่างกัน เพราะได้แค่ความเฉยชา
คนที่ปลอบเธอมานาน เธอรู้ไหมมันยากเย็นยิ่งกว่า
ต้องเป็นคนคอยหลบแววตา ว่ารักใคร

ซ้ำ *

ได้คุยกับเธอ ได้คอยเป็นคนปลอบใจ เธอเจ็บตรงนี้ตรงนี้ใช่ไหม
ตรงนี้ตรงนี้ใช่ไหม ที่อกข้างซ้าย ที่เดียวกับฉัน..

เจ็บปวดอยู่ทุกเวลา ที่เช็ดน้ำตาบนหน้าเธอ
ฟังเธอพูดอะไรเพ้อเพ้อ ได้ยินแล้วมันสะท้อนในใจ
หากว่าเธอจ้องดีดี จะเห็นน้ำตาคนนี้มันไหล
ก็เมื่อเธอรักเธอรอแต่เขาหมดทั้งใจ ไอ้คนคนนี้ก็ยังมีเธออยู่เรื่อยไป
น้ำตาต่างคนต่างไหลในคืนเดียวกัน ที่จริงแล้วเราปวดร้าว... เท่าเท่ากัน