บอกได้ไหมฉันทำผิดไปหรือปล่าว
ที่ทำให้เธอต้องเสียใจในคราวนั้น
พอมาถึงวันที่ต้องทางใครทางมัน
กลับมาคิดว่าฉันมันเลวร้าย

ช้ำเฉียดตายเหมือนกันที่ไร้เธอ
คิดถึงวันที่ฉันเคยใกล้เธอ
ท้อเหลือเกินทำได้แค่หน้าเบลอ
ในวันที่เธอไม่เคยเห็นฉันอยู่ในสายตา

ต้องทำใจ ก็รู้ว่าความจริงเรามันห่างกัน
ไม่ต้องมีคำพังเพย เอามาเปรียบกัน
ด่าตรงๆมาเลยถ้าจะเหยียบซ้ำ
คนที่แพ้อย่างเราก็ทำได้แค่เจ็บช้ำ

ไม่อยากฟังก็ไม่เป็นไร แค่คำที่ไหลออกมาจากใจ
ไม่ได้จะหวังให้ใครมาฟัง แค่อยากจะทำที่มาจากใจ
ต้องยอมรับในเรื่องที่เราลงมือทำ
ไม่คาดหวังให้ใครมารัก ไม่ได้อ้อนวอนให้ใครมาจำ

*โอ้ใจเอย ใยเลย ต้อง(ยัง)คิดถึง
หากแต่รัก ไม่พา ให้ไปถึง
ฝากเพลงรัก เธอไป ไม่เคยซึ้ง
จบกันแล้ว ไม่ควร จะพูดถึง(*) รู้ดี

ลวดลายพี่ไม่ค่อยมี เสียงร้องก็ไม่ค่อยดี
แต่ก็หวังว่าต้องมีวิธีใดวิธีหนึ่งที่จะทำให้น้องมาสนใจ
เป็นแค่คนบ้านนอกแล้วจะมีใครมาหันมอง
แต่หน้ามลจงรู้ไว้พี่แอบหวังแม้เธอมีคนมากมายที่จะหมายคู่ครอง

ทางของเรามันห่างกันทรามเฉย
พี่จะไม่แพล่มให้มากมายรู้ตัวเราห่างกันจังเลย
ผิดหวังก็ต้องยอมถึงใครเขาพร้อมจะเยาะเย้ย
ปราถนาแค่สาวหลางพี่ไม่ได้อ้างอะไรเลย

ขอฉันคิดถึงเธอ ในทุกหนที่หลับตา
ให้ฉันปราถนาในทุกคราที่หลับฝัน
เทียบกับเธอแล้วสูสีคงนางฟ้านางสวรรค์
หวั่นไปหมดทั้งดวงใจ เพราะได้แค่มองไม่ได้ทำ

มีสิทธิแค่มอง เวลาเธอเมิน
น่ารักนะเธอเวลาที่เขิน
สวยทุกท่าเวลาที่เดิน
ขอมองแค่ห้าวินาทีก็เกินพอ
มีสิทธิแค่รอให้เธอได้หันมามองฉันบ้าง
ใช้สิทธิตรงนั้นแค่เพียงเท่านี้เพราะคงไม่หวังไปเดินข้างๆ
(*)