เรื่องดีๆ ที่ฉันนั้นลืมไม่ลง บอกตรงๆ คงไม่ค่อยมีให้จำ 
และถ้าจะเคยมีใครใกล้ชิด ให้ชีวิตมันดูสวยงาม ถ้าจะถามใจฉันวันนี้ ก็มีแต่เธอ 

จากเดิมๆ ที่เหมือนหัวใจไม่มี อยู่ดีๆ ก็เหมือนจะมีมากเกิน 
อยู่ๆก็กลายเป็นคนอ่อนไหว อยู่ที่ไหนก็คิดถึงเธอ อยู่เสมอไม่วายไม่เว้นเป็นเอามากมาย 

ก่อนที่จะพลั้งบางคำ ไปตามหัวใจเพ้อเจ้อ 
ก็อยากจะถามใจเธอ ว่าเราคบกันอย่างไง 
คิดว่าจะคบลึกซึ้ง หรือแค่น้องสาวกับพี่ชาย 
อยู่ในฐานะอะไร ฉันเป็นอะไรกับเธอ 

ก่อนที่จะพลั้งบางคำ ไปตามหัวใจเพ้อเจ้อ 
ก็อยากจะถามใจเธอ ว่าเราคบกันอย่างไง 
คิดว่าจะคบลึกซึ้ง หรือแค่น้องสาวกับพี่ชาย 
อยู่ในฐานะอะไร ฉันเป็นอะไรกับเธอ 

ก่อนที่จะพลั้งบางคำ ที่ทำให้เราต้องเก้อ 
ก็อยากจะถามใจเธอ ว่าเธอต้องการอะไร 
คิดว่าจะคบลึกซึ้ง หรือแค่ที่พักพิงหัวใจ 
อยู่ในฐานะอะไร ฉันเป็นอะไรกับเธอ 

อยู่ในฐานะอะไร ฉันยอมรับได้เสมอ (รับได้เสมอ) 
อยากบอกว่าสำหรับเธอ ฉันเป็นได้มากกว่านั้น



ปล. ตอนนี้รู้ชื่อผู้แต่งแล้วคือ อาทิตย์ สาระจูฑะ (แต่ทำไมแก้ไขข้อความไม่ได้) 
ขอบคุณพี่ปอง ศิรศักดิ์   อิทธิพลพานิชย์ ที่ให้ข้อมูลชื่อผู้แต่งเพลงนี้นะคับ (ผมหาอยู่ตั้งนาน)