คืนเหงา

 อยู่เพียงลำพัง ท่ามกลางความเดียวดาย นั่งมองฟ้าราตรี มีแสงจันทร์ทักทาย......กับใจช้ำช้ำ เรื่องราวซ้ำซ้ำ
 
 ความรักที่คอยทำให้ใจสั่นไหว.
 
 ยิ่งตามหารักแท้เท่าไหร่ มันเหมือนยิ่งไกลออกไป ไม่เข้าใจ..นา...

 ในบางเวลา หลับตาลงช้าช้า มองเห็นภาพเรากับความฝันครั้งเก่า ภาพคนที่เรารักและคนที่รักเรา เมื่อไหร่เขา

 จะรวมเป็นเธอคนนั้น

 เฝ้าค้นหาเธอเท่าไหร่ ไม่รู้ว่าเธออยู่ใหน  ยังอ้างว้างเดียวดายอยู่ตรงนี้ จะมีคนเข้าใจบ้างใหม

 ต่อให้อยู่ท่ามกลางผู้คนสักเท่าไหร่ สุดท้ายก็เหมือนอยู่คนเดียว..     

 สุดท้ายก็เหมือนอยู่คนเดียว