ตัวฉันเห็นแววตาเธอเศร้าๆ
ก็พอเดาได้ว่าเธอรู้สึกอย่างไร
ในที่ที่คนมากมาย แต่เหมือนว่าไม่มีใคร
ไม่มีใครสักคนจะสนใจเธอ

วันนี้ตัวฉันก็เป็นเหมือนกัน
แม้ทุกคนตรงนั้นมีความสุขใจ
แต่ไม่รู้เหมือนกัน ไม่รู้ว่าเพราะอะไร
ทำไมข้างในหัวใจมันช่างอ้างว้าง

*อาจเพราะความเหงามันไม่เข้าใครออกใคร
ฉันเข้าใจเพราะฉันรู้สึกเหมือนกัน
เมื่อเธอเหงาฉันก็เหงา.. สองเราก็ไม่ต่างกัน
ให้ใจสองใจได้มาใกล้กันได้ไหม

** ให้วันพรุ่งนี้ไม่ต้องเดียวดาย
ให้โอกาสสองใจได้รู้จักกัน
เปลี่ยนความเหงาเป็นความรัก ให้สองเราได้ผูกพัน
ให้วันพรุ่งนี้ความเหงาได้จากเราไป

เปลี่ยนความเหงาเป็นความรัก ให้สองเราได้ผูกพัน
ในวันพรุ่งนี้ความเหงาก็คงจากไป..