รักเธอเท่าไรเธอไม่เคยพอ                    เธอเรียกร้องทุกอย่างที่เธอต้องการ

     ถึงฉันรักเธอมากมายและที่สุดของหัวใจ   แต่บางทีมากไปและไม่เข้าใจ                    
   รักที่เหมือนคำสั่งที่ให้เดินตาม           และชี้เป็นและชี้ตาย...  

อย่างนั้น...เธอเป็นเหมือนกรงขัง        รั้งฉันไว้ทุกอย่างเป็นนักโทษของเธอ     
 แต่ฉัน...มันก็มีความฝันที่ต้องเดินก้าวผ่านไปด้วยตัวของเรา

ฉันต้องทำเช่นไรเธอจะพอใจ         และให้ฉันโบยบินไปตามใจตัวเอง 

ถ้าเธอยังรักฉันอยู่   เธอยังรักฉัน   โปรดเปิดกรงของเธอให้ฉันนั้นออกไปตามใจฉันหน่อย   ขอเพียงสักครั้ง   ไม่ชี้เป็นไม่ชี้ตาย...