อรัมภบท : " ปลายปี 2525 ผมได้เข้ามาเป็นสถาปนิกอยู่การเคหะแห่งชาติอย่างเต็มตัว เงินเดือน 3,030 กับค่าครองชีพ 475 บาท แถมสวัสดิการแฟลตคลองจั่น 17/196 ที่ต้องรับภาระผ่อนส่ง 680 บาทต่อเดือนคิดดูซิว่าจะเหลืออะไรถ้าไม่เล่นดนตรี ระพิน พุฒิชาติ หรือ น้าซู สองวัย คือเพื่อนผมที่ไปมาหาสู่กันประจำ ซูอยู่ที่หน้าราม ผมอยู่แฟลต เย็นวันหนึ่งซูมานั่งเล่นกับผมที่ห้อง ผมร้องเพลงที่เพิ่งแต่งเสร็จ คือ วณิพก ให้ซูฟัง ซูยังหยิบกลองดินเผาหนังลู มาเคาะในจังหวะฉิ่งฉับทัวร์ แล้วเค้าก็เปรยกับผมว่ามันต้อง 3 ช่า มันต้องดับ ๆ และ ปลดปล่อยวณิพกเกิดขึ้นจากความลำบากของผมและเพื่อน ๆ ในตอนนั้น งาน 2 ชุด ของเราเรียกว่าแทบจะไม่ได้ตังส์เลย ชุดแป๊ะขายขวด มันสั่งปกเราไปหมื่นใบ แต่ขายมาจนทุกวันนี้ไม่เคยสั่งอีก ไม่เคยให้เงิน ไม่เคยติดต่อทวงถามไปก็บอกปกยังไม่หมด เราเจอกับอโซน่าจึงเข้าสังกัด และก็สัญญาลูกผู้ชายกับเขาว่า เราจะทำดีต่อกันนะ และผมจะอยู่กับเขา 3 ปีก่อน หลังจากนั้นค่อยคิดกันใหม่ ผมพาพงษ์เทพ กระโดนชำนาญ 1 ในสมาชิก คาราวานที่ออกจากป่ามาก่อน และตกงานมาฝากไว้กับอโซน่า และพวกเราก็ผลักดันให้เขาช่วยให้เขาได้ออกเทป ห้วยแตลง ซึ่งเป็นผลงานที่งดงาม และอยู่ในความทรงจำของผมตลอด ชื่อยายพรแกนอนใต้ต้นหูกวางอยู่ข้างทางรถไฟ จะไปชายแดน วณิพก คือ 3 ช่าเพื่อชีวิตที่ทำให้แผ่นดินสะเทือนในเวลาต่อมา " แอ็ด คาราบาว ปี 2526
(เวป /คาราบาว ดอท เน็ต/Song/songDetails.asp?songID=56 )
ความคิดเห็นเกี่ยวกับคอร์ดนี้