ช่างนานเหลือเกินที่เราอยู่ด้วยกัน
มันนานแค่นะที่เธออยู่กับฉัน
อาจมีบางเรื่องบางราวที่เธอลืมไป
แต่ก็ไม่เป็นอะไรฉันจะคอยย้ำเอง

อาจมีบางคราวที่เธอไม่ได้ตั้งใจ
ที่พอฉันถามแต่เธอก็จำไม่ได้
ไม่เป็นอะไรไม่ต้องกลุ้มใจไป
มันผ่านมานานเหลือเกิน
บางทีเธอก็อาจลืมมันไป

*ยังจำได้ไหมช่วงเวลาที่เราอยู่ด้วยกัน
เจอกันที่ไหนเธอจับมือฉัน
และเราก็ไปดูหนังกัน
คืนวันเหล่านั้นเธอจำได้บ้างรึเปล่า
แต่ฉันจำได้ขึ้นใจ
ของขวัญที่ฉันให้เธอทุกเดือน
กับขนมที่เธอชอบกิน
มีความสุขไหมกับทุกวันที่ผ่าน
จำไม่ได้ก็แล้วไป..ฉันจะจำให้เอง

เธอทำให้วันดีดีเกิดขึ้นตั้งมากมาย
ถึงแม้บางทีเธออาจไม่ได้ใส่ใจนัก
แต่เธอก็ทำให้ทุกๆวันมีความหมาย
ถึงแม้บางทีเธออาจลืมไป


(*)

ยังจำได้ไหมช่วงที่เวลาที่เราอยู่ด้วยกัน
เธอบอกว่ารักและโอบกอดฉันไว้ด้วยอ้อมแขนเธอ
วันนี้....ฉันมีความสุขเหลือเกิน
ช่างโชคดีจริงๆวันนี้ที่ฉันมีเธอ