ลืม (ไม่ได้)    NOT FORGET.
INTRO// G/C/G/D
	ตะวันเริ่มลับลา ขอบฟ้า.... ความมึดมนก้อเข้ามาแทนที่แสง ดวงตะวันที่ลับไป...
เหมือนกับใจของฉันที่ มีแต่ตัวเขา.. ส่วนเรื่องเรามันจบไปแล้ว 
แล้วเมื่อไรจะกลับมา... อยู่เคียงข้างฉัน ดั่งเช่นตะวันที่หวนมา...ยังคงหวังข้างในนั้น
เช่นกับจันทร์ ที่ล่องลอย กลางแสงดาว... เจ็บปวดร้าวที่ข้างกาย มีแต่ผู้คนที่มากมาย
ช่างวุ่นวาย  อีกนานไหมอีกเมื่อไรใจฉันจะชิน
    *ฉันอยากจะลืม  ความรู้สึกที่มีไห้เธอแม้ฉันได้พบเจอ คนอื่นที่เข้ามา
แต่ทำไม คนที่ทำไห้เสียน้ำตา ถึงมีค่า  เกินกว่าคนไหน
**ในใจฉันมีแต่เธอ เธอรู้บ้างไหม ในใจของเธอมีใครซักกี่คน
ในใจของฉันตอนนี้มันร้อนรน มันสันสน กับวังวนของหัวใจ ลืมไม่ได้
 	ตะวันเริ่มขึ้นมา  ที่ขอบฟ้า ความเงียบเหงาก้อหายไปจากตรงนั้น ดูเหมือนมัน
ช่างง่ายดาย แต่สุดท้ายก้อเหมือนตายเมื่อมันหวนมา
ซ้ำ *,**
SOLO//
ซ้ำ **,**