อยู่คนเดียวแบบนี้  ชีวิตเสรีไม่เคยเหงา
อยู่จนชิน ชีวิตแบบของเรา  ไม่เคยเศร้าเปล่าเปลี่ยวเลยสักวัน
รู้สึกถึงเสียงหัวใจ   เราเต้นช้าลงทุกทุกครั้ง
เมื่อเห็นคนอื่นมีคู่ดูสมหวัง  แปลกใจเสียจังที่เขารู้สึกดี
แต่เมื่อพบกับเธอ  ได้เธอเดินมาเป็นเพื่อนใจ
มุมมองชีวิตแบบเก่าได้เปลี่ยนไป
ได้ใช้ลมหายใจ เพื่อใครอีกคน
      เธอสอนให้ฉันรู้จักความเหงา  เมื่อคราวที่เรานั้นห่างไกล 
      เมื่อใดที่มีเรื่องราวเลวร้าย  มีคำปลอบใจให่ฟันฝ่า
      หากพายุฝนลมหนาวจะมา  มีเธอสบตา  กุมมือไว้ข้างกัน
รู้สึกถึงเสียงหัวใจ  เธอเต้นในอ้อมกอดฉัน
นั่งมองท้องฟ้า อำลาตะวัน  เฝ้ารอพระจันทร์ออกมาทักทาย
ได้นอนฟังเสียงหัวใจ  ของใครอีกคนที่เรารัก
ได้มองหน้าเธอทั้งตอนนอนหลับ  ได้ลืมตามาพบเธอทุกวัน